In een poging om het uitgestorven LK persoonlijk nieuw leven in te blazen na een dreigend roemloos einde met slechts 4 deelnemers is beslotenhet LK persoonlijk te spelen op een clubavond van een van de clubs. Dit keer is Maastricht de gastheer en dat betekent dat veel Raes Damclub Maastrichtspelers meedoen aan dit LK persoonlijk. Hierdoor zijn er maar liefst 18 deelnemers gestart! Het is een nieuw goed begin voor het LK persoonlijk dat door de 18 deelnemers is bereikt en hopelijk nu ook een spannend toernooi waarbij de spanning lang gehandhaafd wordt.

De eerste ronde stond in het teken van de strijd tussen David en Goliath. De 9 sterkste spelers speelden tegen de 9 zwakste spelers. Bij de zwakste spelers was er uiteindelijk later op de avond een held die een punt voor de poorten van de hel wist weg te slepen.

Als eerste won Bert Verton van Haije Kroodsma  middels een onvervalst "van Gortel"- zetje. Reeds vele Maastrichtenaren zijn in confrontaties met teams van de Vaste Zet slachtoffer geworden van dit zetje. .Dieter van Gortel, Wil Janssen gingen Bert Verton reeds voor.

Vervolgens was het Dick Huitink die zijn clubgenoot Theo Blom niet ontzag en middels een dubbele combinatie de partij in een keer beslechtte.

Vervolgens was het Erik de Gouw die, na een schijfverlies in de opening een schijf, de meerdere moest erkennen in het duel met Wiel Maertzdorf.

Ook Ben Willems speelde tegen een oud Limburgs kampioen Harry Velraeds maar ook hij kon geen potten breken en verloor.

Vervolgens was het Ber ten Haaf die zich kandidaat stelde voor de titel. Hij (hoeveel jaren al niet meer meegedaan aan een LK?) boekte een zege op Dré Peeters. Ook 3 weken geleden speelden ze tegen elkaar en Dré was uit op revanche na een verlies in een sterke partij van 3 weken geleden, maar een meerslagje werd hem funest.

Vervolgens verloor  Dré Verheggen van Limburgs kampioen Martijn van Gortel. Over de eerste 30 zetten kon hij wel tevreden zijn omdat hij een aantal combinatieve dreigingen in zijn stand had kunnen vlechten maar Martijn had geen enkel moment last van concentratieverlies. Na een minder goede voortzetting van Dré was net teveel en hij werd in een wurggreep geplaatst waar hij alleen met schijfverlies uitkwam maar ook toen was er geen redden meer aan.

Vervolgens werd Alain Claes de held van de avond want in gevecht met clubgenoot Valere Hermans speelde hij vrij probleemloos remise en debuteerde zo voortreffelijk in een Nederlands Limburgs LK. Het alternatieve Belgisch persoonlijk kampioenschap kan best wel spannend worden.

In een partij tussen 2 oud Limburgs kampioenen n.l. Gijs Schoenmakers tegen Toon Pierik wist Gijs een klein voordeeltje in zijn partij uitmonden in een 4 om 2 eindspel. Hij moest heel nauwkeurig zijn 3 schijven met een dam verdedigen tegen een dam en een schijf. Langzaam maar zeker schoven de schijven richting naar dam. Toon zag nog een mogelijk damafname door 2 schijven maar het niet zien van een damafname door 3 schijven werd hem noodlottig.

Ook in dit kampioenschap gaat Peter Bronstring voor de titel de meeste speeltijd. Hij won van de debuterende Harrie Disch na een marathonpartij. Harrie had de remise bij een 4 om 4 op het bord maar had teveel ontzag voor de dam van zijn tegenstander. Hij offerde eerst 3 schijven voor hij ook een dam nam. Toen was het te laat , Peter haalde snel een 2e dam en kon toe Harrie zijn dam afnemen voordat hij een schijf kon veroveren. Wellicht had Harrie slechts een schijf hoeven te offeren.

Om de goede sfeer te benadrukken hoeven we slechts te vermelden dat Harrie na afloop  Peter meenam naar Heerlen en hem daar keurig thuisbracht.

12 December de volgende ronde waarin de kanshebbers tegen elkaar mogen spelen en de verliezers mogen hopen op een harmonika effect waarin zij een aantal spelers omhoog kunnen duwen en de winnaars kanshebbers omlaag duwen... 

Na het gelijkspel in de uitwedstrijd tegen Nieuwland het vorig jaar met 9 personen hadden we de hoop op een overwinning thuis met een compleet team. Het mocht niet zo zijn omdat velen hun niveau deze keer niet haalden.

De wedstrijd begon voortvarend van onze kant. Binnen de korste tijd hadden Henri en Luc gewonnen van hun zwakste spelers en stonden we met 4-0 voor! De tactische opstelling van de tegenstander kwam hun goed van pas, want Henri en Luc behoren tot de strekste spelers van ons team. Het gevolg was dramatisch voor ons. Via nederlagen van Theo, Michel, Max, Marcin en Ben kwamen we op een 4-10 achterstand. We hadden gewoon niet onze dag. 

Achtereenvolgens scoorden Jeroen, Ber en Peter een remise en werd de eindstand 7-13 bereikt.

Het meest opmerkelijke was nog dat Peter dit keer met wit speelde maar toch ook nu weer de langste partij had en daardoor nog steeds in de race is om nationaal topscoorder voor de tijdduur van zijn partijen in de nationale competitie te worden. Na 4 rondes staat hij al 26 minuten voor op de nr. 2.

Voor de rest een wedstrijd om maar snel te vergeten.

Zaterdag 10 November speelde CT Limburg gelijk in Huissen tegen het CT VBI/Lent/ Nijmegen team. Het reizen naar Huissen had nog al wat voeten in de aarde want sommigen kwamen op eigen gelegenheid en weer anderen moesten die dan weer ergens op een station ophalen.

We verwachtten dat we met maar met 7 of 8 man aanwezig zouden zijn maar het werden er uiteindelijk 9 mede doordat Erik vanuit Huissen nog even naar Elst reed om daar Haije op te halen.

Na de afgelopen 2 nederlagen hoopten we nu toch weer eens 1 punt te behalen. De opstelling van de tegenstander en die van ons werd tot 2 keer toe na de start met ieders toestemming gewijzigd. Uiteindelijk had dan ook iedereen een partij.

Leo en Peter zaten om mogelijke boetes te voorkomen op de laagste borden (eerst 9 en 10, later 8 en 9) en boekten beiden een heel snelle overwinning op hun jeugdige tegenstanders. 0-4 Jammer dat Peter niet meer leider is in het landelijke klassement van de langste speelduur. Hij zakt nu naar plaats 5 met een achterstand van 2 uur en 35 minuten op de koploper.

Vervolgens speelden Erik, Luc en Theo een verdienstelijke remise 3-7

Haije werd uiteindelijk onze held! Hij speelde remise tegen een 1100+ speler en kreeg voor het eerst in zijn damleven een vetblauwe uitslag. 4-8.

Vervolgens een onverwacht verlies van Jeroen en de wedstrijd was weer helemaal open. 6-8.

Dan speelt Ben weer eens een degelijke remise en is het 7-9.

Vervolgens slaat Dré de plank helemaal mis en verliest en is het 9-9.

 (Vanaf heden zal Dennis Joosten na elke wedstrijd een verslag maken van het team in de klasse 1C,. Het zal een verslag zijn zoals hij de wedstrijd heeft beleefd met de gevoelens van een dammer die net een wedstrijd heeft gespeeld en de bijbehorende emoties van verlies, winst of remise nog duidelijk merkbaar zijn in de inkt die uit zijn pen vloeit. Allereerst het verslag van de wedstrijd tegen de Amateurs ,die zich als Professionals hebben geweerd. Uw schrijver is van een kant teleurgesteld over zijn eigen prestatie maar heel trots op  de prestatie van zijn team. Hoe zich  die emoties in een verslag vertalen leest U hieronder.)

 De ontmoeting met DES Lunteren 2 stond op deze mooie zonnige dag op het programma…een mooie zonnige dag, na de storm…welke storm?...de storm die was losgebarsten (!?) nadat onze scribent (een klein beetje) het vrije woord ontnomen was…u heeft een en ander kunnen lezen in de Maastrichtse pers…na bemiddelingspogingen van onze Andy en een mailtje van Dré was de storm gaan liggen…maar, was het wel een storm?…er wordt beweerd dat het toch een storm was, maar dan in een glas water...als Dré zijn argumentatie aanvangt met een…nouuuu!!...dan kun je gewoonweg niet meer boos zijn op deze Maastrichtse lieveling...overigens, boos was onze scribent geenszins, doch een beetje vervreemd…welnu, nadat de plooitjes weer helemaal waren gladgestreken, wat overigens niet hoefde daar er geen plooitjes te bekennen waren, ging men over tot de orde van de dag… 

Hoe was de stand op de ranglijst…Maastricht 4 punten….DES Lunteren 2 2 punten…(dus niet 22 punten!?)…na een lange reis was het zaak eerst de beentjes te strekken…dat gebeurt in de regel dus aan de bar…aan diezelfde bar werden de bardame Wilma en de barman Jaap gefotografeerd daar zij in het plaatselijke krantje geëerd zouden worden om al hun vrijwilligerswerk…u zult op de foto wellicht twee opgestoken duimen tegenkomen van de strijders Ger en de scribent…bij het strekken van de beentjes aan de bar, werden zij uitgenodigd de foto te mogen opsieren…zonder enige geldelijke vergoeding hiervoor te verlangen, voldeden zij aan het verzoek…

 Na een tijdje voegden de krijgers Karel en Dick zich bij het eerder genoemde illustere gezelschap…al gauw was het woord “de muur” gevallen…u kunt natuurlijk denken aan destijds die muur in Berlijn…of de iets langere versie uit China…nee…het ging om de muur van Lunteren…meer dan 80 jaar geleden heeft een niet nader genoemd ietwat duister figuur op deze muur gestaan…het idee om deze muur te gaan bezoeken, werd in de daarop volgende discussie niet gehonoreerd…dus we bleven aan de bar hangen…uitstekende keuze…

Vervolgens begaf zich een groter deel van het gezelschap, in het kader van de beentjes strekken, naar buiten toe…om vervolgens de wedstrijdbespreking van een ander, bij ons niet nader bekend team (!?), bij te wonen…plots, als een slag bij heldere hemel, trof de scribent dezes ter plekke een evenwichtsstoornis…was het de bespreking van dat andere, ons onbekende team?…de 4 bier van de avond tevoren genuttigd bij damclub Roermond met een zekere Wiel Okrogelnik (was het wel 4 bier…of toch meer??)…of dan toch nog, de onzichtbare hand van Dré die onze scribent aan het tuimelen bracht…hoe het geval ook moge zijn, in een slow motion actie probeerde onze schrijver de gevolgen te beperken, doch de daar geparkeerde 5 fietsen konden de val van onze man ter plekke niet meer verhinderen…na de nodige hilariteit hebben we maar snel weer het clublokaal betreden…

 De klok sloeg twaalf uur…en de wedstrijd kon beginnen…samen met de wedstrijd van DES Lunteren 1 tegen dat andere, ons nog steeds onbekende team…

Ger speelde tegen Gerrit…onze Ger tegen hun Gerrit…oorspronkelijk wilde Ger openen met 31-27…om niet nader genoemde redenen zag hij hier toch van af…het werd 34-29…in de partij werd geen vast stramien gevolgd…duidelijke structuren waren niet te bekennen.…althans, niet voor onze reporter ter plaatse…er werd zodanig omzichtig gespeeld dat een puntendeling eraan zat te komen...en hij kwam!...1-1…

Eric speelde tegen Wim Lammers…één van die Lammers waar Lunteren rijk aan is…heeft wellicht met de goede weidegrond te maken…in een nauwkeurig gespeelde partij van beide kanten, trof men op de 43e zet wederom het remisemonster aan…samen werd er met het monster gedineerd…2-2…

Andy speelde tegen de sterkste van Lunteren, Coen Bommel…overigens, bij navraag geen familie van Ollie B. …Andy speelde op 1. 32-28… 17-22 2. 28*17  11*22 ..de Tsjecholev opening…toe maar!…toch week onze man al op de 5^e zet af van de openingstheorie…toe maar!…de schijven naderden elkaar en de stand werd steeds complexer…toe maar!…uiteindelijk werd de KVO door Coen toegepast…bij een poging hier uit te ontsnappen, moest Andy een schijf prijsgeven…deze schijf werd 8 zetten later gevolgd door een 2^e schijf…4-2…

 Bèr speelde tegen Evert van de Pol…een partij waarin beide heren elkander, op het griezelige af, in evenwicht hielden…ik zal dan ook verder geen bladpapier verspillen aan deze toch nog spannende ontmoeting…5-3…

 Onze man uit Linne, Karel dus, speelde tegen Edwin Loozen…Karel herinnerde zich nog het fameuze jaar 2015, waarin hij in de nationale competitie Edwin aan zijn zegekar bond…”weer eentje erbij”, dacht Karel destijds…Edwin, met wit, ging dit maal voor de oud-Hollandse opening met 1. 33-28 2. 39-33 3. 44-39 etc. …ook wel Sijbrands opening genaamd…gevolg…zwaar gesloten klassiek…betekenend…tempo’s tellen, heren!…op zet 22 koos Edwin voor het kerkhof…de lugubere bezetting van veld 22…na het nodige (en onnodige?) heen en weer geruil werd de onafwendbare remise getekend…6-4…