(Verslag van de wedstrijd  Raes DC Maastricht- DC Nijmegen door onze verslaggever Dennis Joosten)

En wel op zaterdag de 16e februari zou dan de laatste ronde van de KNDB nationale clubcompetitie, seizoen 2018-2019 plaats vinden…thuis spelend, tegen damclub Nijmegen…zo zag het programma van deze finale ronde eruit…er moet gezegd worden, de sfeer was gemoedelijk…zowel voor Maastricht als ook Nijmegen (ondanks de discussie wie nu de oudste stad van Nederland is??) was de rivaliteit geheel weggeëbd…er was geen sprake meer van een mogelijke promotiedans, hetzij de ontmoeting met het nachtelijke degradatiespook…zoals gezegd, de sfeer was gemoedelijk…Nijmegen kwam met een aantal mensen ietwat later…de klok wordt dan niet meteen ingedrukt…men wacht op elkaar…zo hoort het ook…

Dus, de klok was reeds het uurtje van twaalven gepasseerd, kwamen de eerste schijven in actie…vooraleer waren de signalen duidelijk dat de hersenenactiviteiten ook op een hoger niveau waren aanbeland…dus een mooie opening zou zich dan ook op enkele borden manifesteren…

Op bord 10 zat onze enige echte, zich zelf noemende prutser…voor wie dus niet weet wie dit nu is (“ja, ik was op internet aan het struinen en las bij toeval dit wedstrijdverslag”, zei de argeloze lezer die nog nooit van de prutser gehoord heeft)…Dick is de naam…speelt een ietwat, voor hem zelf, teleurstellende nationale competitie…daar tegenover staat dat hij wel ruim 20 ratingpunten meer heeft dan 8 maanden geleden…Ludger Buijs (1071) was de tegenstander…Dick, met zwart, speelde de Tsjocholjew opening…1. 32-28 gevolgd door 17-22 2. 28x17  11x22…Ludger trok ten strijde en veroverde het veld 24…Dick in de omsingeling…op de 31^e zet speelde onze man uit Nijmegen een zet die hij beter niet had gedaan…31. 34-30 25x34 32. 39x30…er volgde een vernietigende slagzet van 4 zetten diep…4 witte schijven van het bord…4 zwarte schijven van het bord…waarbij wel op een zwarte schijf op veld 50 een kroontje kon worden geplaatst…2-0…

“Invaller” Bèr moest het opnemen tegen Stef Migchelbrink (1015)…na een 1. 32-28 17-21 opening volgde op de 9^e zet, door Stef geïnitieerd, een megaruil plaats…meteen 8 schijven van het bord…lucht lekker op…even weer wat speelruimte, moet Stef gedacht hebben…beide mannen hielden daarna een tijdje beide aanvalsflankvelden (de velden 24 en 27) vast…aanvalsflankvelden…indien u aan scrabble doet, noteert u dan mee!...wellicht had Stef op de 27^e zet iets meer spanning kunnen inbouwen door 14-20 te spelen, gevolgd door 19-24…doch onze Nijmegenaar had al een 4 om 4 ruil op zijn naam staan…in dat concept is spanning een vreemd woord…na 41 zetten werd dan ook de remise overeengekomen…3-1…

Dan volgde de derde partij…en wel onze Karel (en dus niet die van Nijmegen…keizer Karel…maar onze Karel!…) speelde tegen Anton Janssen (1027)...Karel heeft zich een aantal ronden geleden zodanig vergaloppeerd dat hij de rest van de competitie bord 9 voor zich zelf had opgeëist…Gijs, niet de beroerdste, willigde dit verzoek in…met wit speelde onze man uit Linne de zgn. randspelopening…1.31-26 2. 37-31 3. 41-37 4. 46-41 om vervolgens 5. 34-29 te spelen…u ziet, we noemen deze de randspelopening!…na een 14-tal zetten bleven beide spelers met een randschijf zitten…vervolgens gingen de beide strijders toch iets meer richting centrum…Anton wat meer dan Karel, maar toch…regelmatig werd er door beiden een ruiltje geplaatst…waardoor een 9 om 9 op het bord werd getoverd…en ik zeg u…”getoverd” is het juiste woord…in een toch al wat lastige stelling hield de notatie plots op…de scribent kijken…en maar kijken!…wat is er gebeurd?…dan ziet hij opeens dat de tijdsaanduiding op 0 staat…Karel is “door de vlag” gegaan…3-3…

Maurice speelde zijn partij tegen Gerard Martens (1111)…en al na 5 zetten had onze man uit Eijsden een hekstelling…weliswaar met 2 schijven op de lange lijn…echter, op de 18^e zet kwam de cruciale fout…18. 31-26 gevolgd door 22-27…middels een forcing kwam Gerard een schijfje voor…na goed twintig zetten volgde een doorbraak…3-5…

Naast Maurice speelt ook Harry zijn wedstrijden thuis…en ditmaal tegen Albert Eggink (1074)…en ditmaal ook weer het geliefde spel der omsingeling zoekend…vanaf zet 18 werden de inleidende beschietingen gedaan…om vervolgens de controle over de eigen korte vleugel te verzekeren…het schoof langs elkaar heen…omzichtig diende er gemanoeuvreerd te worden…er zat weliswaar op de 28^e zet nog een knoeperd van een slagzet in…echter, beide heren lieten deze aan zich voorbij trekken (dus, beiden niet gezien)...maar deze bleek achteraf ook niet winnend te zijn…zie de uiteen spattingen die zich op toernooibase hebben voor gedaan…uiteindelijk, door een finesse van Harry werden de punten gedeeld…4-6…

Op bord 5 trad Eric de tegenstander Kees Hazen (1154) tegemoet…tevens kwamen de spelers ene zekere R.C. Keller (Reinier Cornelis…ik hoorde u zich al afvragen!) tegen die ze vervolgens gedurende 12 zetten gevolgd hebben…met op de 12^e zet 28-32 volgde een afwijking…een 3 om 3 ruil werd geïnitieerd…er werd nauwkeurig nagedacht omtrent de voortzetting…zet 30 werd voor Kees de aanleiding een centrumaanval op te zetten…middels 23-28 werd het laatstgenoemde veld bezet…Eric sloeg voorzichtig aan het omsingelen…optisch leek Kees aan de betere hand, maar met de bril van Eric op, waren wellicht alle varianten remise…5-7…

Tevens hadden wij deze laatste wedstrijd van het seizoen ook nog hoog bezoek…en wel uit Moskou…de Tsaar Peter de dammer had even zijn domicilie verlaten om in het mondaine Maastricht zijn kunsten te vertonen…opgehaald door de trojka van Dennis, had hij zijn eigen golfkarretje bij zich, waarmee hij zich behendig wist te verplaatsten…zijn opponent was bekend onder de naam Sammy Amusah (1102)…gaandeweg bleek dat Sammy een strippenkaart gekocht heeft met lijnnummer 29…continu stuurde hij aan op de bezetting van dit veld…naast deze occupatie bleek na een 40-tal zetten dat hij tevens een parkeervergunning had op het centrum…dit zorgde uiteindelijk voor benauwde situaties voor onze Tsaar…echter, de 57^e zet zal Amusah zich nog lang heugen…in plaats van het winnende 23-18, speelde hij 37-32 (?)…onze Tsaar was wakker geschud (!)…ging rechtop zitten, knarste zijn hersentjes om vervolgens met een geniepig offer, incl. plakker naar de remise te koersen…niet meer uit handen gevende, werd de remise na enkele zetten getekend…6-8…

Onze wereldreiziger Andy moest het opnemen tegen Jean van Ingen (1103)…ja, binnen enkele weken reist hij af daar hij wederom uitgenodigd is voor een World Cup toernooi in Turkije (overigens, met toestemming van Erdogan) om aldaar wederom zijn kunsten te vertonen voor een breed publiek…maar nu zit hij in zijn voorbereiding en speelt uiterst consciëntieus…en wel met de opening 1. 35-30  20-25…op de 8^e zet volgt de bezetting van veld 24…na heel wat zetten die ongeveer elkaars gelijke zijn, probeert onze man zijn territorium uit te breiden middels de bezetting van veld 23…via een afruil naar achteren door Jean ontstaat er een dun 4 om 4 standje waarin de remise vervaarlijk loert…bij correcte gespeelde zetten zullen de punten gedeeld dienen te worden…maar wat gebeurt daar?...ja, daar op het bord van Andy…in plaats dat Jean het altijd remise zijnde 8-13 speelt (na 31-26 wordt 21-27 gespeeld en bij een goede voortzetting is het remise), zet hij 21-27??...Andy, al in bloedvorm stekende, heeft honger, ruikt bloed, en laat niet meer los…8-8…

Dan is het woord aan onze scribent…net terug van het Nederlands Kampioenschap alwaar hij een niet onverdienstelijke 2^e plaats heeft bereikt…benamingen als “Vice Weltmeister van Nederland” en “De 1^e plaats na de kampioen” werden al door enkele lieden gescandeerd…dus hij zou in bloedvorm moeten zijn (!?)…of trad de vermoeidheid op na zo een week lang dammen…zijn tegenstander had de naam Denise van Dam (1134)…het duel der duellen…of toch niet (??)…Dennis tegen Denise…het nadeel van Dennis was dat hij niet zo een illustere achternaam als Denise had…na een 1. 32-28 18-23 2. 33-29 opening door witspeler Denise, werd de stelling na de 13^e zet middels 9-13 door zwart op scherp gezet…een dubbele dreiging…na het gedwongen 33-28 volgde een slagwisseling waarbij 8 schijven het bord moesten verlaten…met een witte schijf op het veld 19 (?!)…in plaats van het gespeelde 13-19, was 5-10 wellicht een schijfwinst geweest…ik dacht abusievelijk van niet (??)..voorts ontstond er een interessante flankaanval, waarbij uiteindelijk ik een mogelijke 3 om 3 als remise getaxeerd had…blijkt wederom niet te kloppen (??)...met een grappige finesse is dit gewoon winst (!)…dus tot twee maal toe de winst gemist (??)…u begrijpt, na het afgelopen NK kan het niet anders dan dat de scribent door vermoeidheid geplaagd wordt…9-9…

De laatste partij, en wel die nog van het seizoen 2018/2019, werd gespeeld tussen topscoorder Gijs en oud-Limburger Hans Ladage…de gespeelde opening werd in het verleden ook wel eens toegepast door ene R.C Keller…na een boeiend middenspel, werd Gijs gedwongen een schijf te offeren…vervolgens werd er nog een schijf geofferd waarbij een doorbraakmogelijkheid ontstond…een tegenoffer werd toegepast…middels een  vernuftigheid trachtte onze man met twee schijven door te breken…na 66 zetten werd met twee dammen tegen een dam en 4 schijven uiteindelijk de remise afgedwongen…10-10…

De laatste wedstrijd van het seizoen is in een vriendschappelijk gelijkspel geëindigd…de 7^e plaats is voor Maastricht in het jaargang 2018/2019 gereserveerd…tot in de eeuwigheid…11 wedstrijden gespeeld…11 wedstrijdpunten…111 bordpunten…overigens, kan het zijn dat het komend weekend carnaval is (!!)…

Nou, beste mensen, de scribent gaat zich ten ruste leggen…de nationale clubcompetitie is ten einde voor ons…volgend seizoen zal er weer een mogelijkheid zijn om tot nog grotere hoogte (??!!) te stijgen…voor eenieder nog een mooi verder verloop van het damseizoen…en speciaal voor Valère…kop op, de Vlaamse Leeuw gaat altijd door!!

De scribent

(Door Dennis Joosten)

De dag was aangebroken…de dag dat “Die Maastrichtse Mannschaft” moest aantreden tegen de nummer twee van de competitie…Brainsport Eindhoven luidt de naam…10 punten uit 6 duels…met een bordpuntengemiddelde van bijna 13 punten…daar wilt er eentje promoveren!…dan de tegenstander Maastricht…7 punten uit 6 duels…tegen Lent, met nota bene 8 spelers, verzuimt de overwinning binnen te hijsen…vervolgens, ook nog tegen de nummer laatst (en dat is dus nummer 12) Denk en Zet Culemborg 2 een beschamende 10-10 op de borden…welnu, vòòr de wedstrijd was reeds bekend geworden, via onze eigen inlichtingendienst, dat de topspeler Ben Zwart (1359) niet zou aantreden…tevens werd Ingo Greveraars (1354) niet gesignaleerd in Maastricht, evenals al zijn voorgaande wedstrijden, nog geen wedstrijd gespeeld…dan blijven er nog twee sterkere spelers over, Yuriy Lagoda (1383) en Fred Passchier (1208)…met deze informatie in de Maastrichtse hoofdjes, zou dit wel eens mogelijkheden kunnen bieden voor een verrassende middag…

Harry opende het festijn tegen Raphaël Martens (1114)…ook wel bekend onder de benaming MF Raphaël Martens…na een 1. 33-29 19-23 opening, vervolgende Harry op de 5^e zet met 29-24…Raphaël bezette in het vervolg van de partij meer het centrum, Harry de rechterflank…op de 29^e zet bezette de zwartspeler uit Eindhoven het gelijknamige veld, dus veld 29…na een voorzichtig verloop der verdere zetten, werd de remise aanvaard op de 41^e zet…1-1…

Tegen Menno Hottinga (1086) trad Dick aan…een opening gekenmerkt door voorzichtigheid leidde de partij in…beide spelers ambieerden het centrum…na een veertigtal zetten waren de klassieke contouren bereikt…het evenwicht werd niet verbroken waardoor na 56 zetten de remise werd overgekomen…2-2…

Maurice nam het op tegen de jonge Lev Gilevych (666)…een klassiek opgezette partij, waarbij de voorpost op veld 29 van zwartspeler Maurice meteen werd afgeruild…vervolgens, na een 2 om 2 ruil, behaalden beide spelers een dam…winstkansen waren nauwelijks zichtbaar voor beide spelers waardoor na 43 zetten de remise getekend werd…3-3…

Valère nam het op tegen Jan van den Hooff (1097)…binnen de eerste 7 zetten meteen 6 schijven van het bord…lucht lekker op!...vervolgens naderde men elkaar omzichtig richting centrum, zonder de klassieke stellingen te betrekken…eerst pas rond de 40^e zet “war klassiek angesagt”…ondanks dat Valère 3 tempi voorstond, was zijn stand beloftevol…de zwakke plekken van Jan bestonden uit een achtergebleven schijf op veld 15 gecombineerd met een hangende schijf op veld 13…onze Maastrichtse Belg trachtte een doorgang te forceren op de Jan’s korte vleugel middels en sluw offertje op diens lange vleugel…Jan probeerde nog door een tweetal verplichte meerslagen ook een gaatje te vinden in de verdediging…doch dit bleek een misrekening te zijn, die ook zonder deze zettenreeks ook wellicht de winst voor het Maastrichtse vlaggenschip zou betekenen…5-3…

Luud Ector (1032) was de tegenstander van Karel…Karel speelde 1. 34-29 gevolgd door 17-22…er werd over de flanken gespeeld waarbij beide partijen de remisegrenzen zorgvuldig in het oog hielden...dit resulteerde dan ook op de 44^e zet in de puntendeling…6-4…

Julien speelde tegen de andere Gilevych, maar dan met de voornaam Yaroslav…goed voor 541 ratingpunten…de jongeman van 14 jaar jong opende met 1. 35-30, door Julien met 20-25 beantwoord…op de 7^e zet werd middels 30-24 veld 24 bezet…een paar zetten later werd de twee om twee ruil gespeeld, nadat Julien er voor de eerste keer op liep middels 14-19…na het centrum te hebben opgezocht, bezette Yaroslav op de 24^e zet de velden 23 en 22, en dat als witspeler…na een aantal slagenwisselingen veroverde de Brusselaar steeds meer de centrumvelden, om vervolgens via een forcing de winst af te dwingen…8-4…

Onze topscoorder Eric trof de gedegen spelende Fred Passchier (1208)…Fred opende met 1. 34-29 gevolgd door 17-22…het hele Kellerpakket kwam op tafel…op de 11^e zet dan de 24-20 15x24 12. 29x 20…Eric de aanvallende partij, Fred moest de sluizen dicht zien te houden…goed rekenwerk werd verlangd in deze boeiende tweestrijd…daar het evenwicht toch niet wilde kantelen, kwam men op de 45^e zet remise overeen…9-5…

Het begon zich steeds meer af te tekenen dat het vlaggenschip “de Maestricht” met volle wind in de zeilen de overwinning wilde gaan opeisen…nu was het dan de beurt aan Gijs…en wel tegen Gerard Welling (936)…zou Gijs, als kapitein op het glorieuze schip, de vaart er in weten te houden?…in de eerste 13 zetten werd er maar liefst 3 maal geruild…alle op initiatief van??..ja, niet van Gijs maar van Gerard…er wordt gestaag verder gebouwd aan een centrumstand die voor onze (weliswaar geïmporteerde) Limburger voordeel dient op te leveren…doch ook Gerard laat zich niet “van zijn melk afbrengen” en verdedigt stug door…ondanks een maximum van 6 tempo voorsprong en een doorbraak van Gijs zou Gerard nog remise in de wacht kunnen slepen…indien??…ja, indien hij het correct zou hebben uitgespeeld…(betekenend, op de 61^e zet niet het gespeelde 20-24 maar 23-29…en indien Gijs dam zou halen, plakken maar!!..middels 6-11…voor een uitgebreid verslag, zie de gehele polemiek die is ontstaan op Toernooibase)…zo geschiedde dus niet…11-5…

De overwinning was een feit…u ziet, zelfs met 8 spelers hadden we ditmaal dus wel de 11 punten gehaald…was dit de revanche inzake het Lent avontuur??…wie zal het zeggen…edoch, de strijd op de honderd velden was nog niet afgelopen…twee strijders hadden de intentie de overwinning met nog meer zoet te bedekken…een ervan was onze Andy…opgeofferd op bord 1??…ben je nou helemaal mal!…opgeofferd is zeer zeker de verkeerde terminologie…Andy kennende, een specialist om spelers met een (beduidend) hogere rating het leven flink zuur te maken, de gehele middag lekker te verzieken voor zo een tegenstander, daar is onze Andy heer en meester in…en ditmaal wel tegen Yuriy Lagoda (1383)…de kopman van Eindhoven…met 11 punten uit 7 wedstrijden tevens de topscoorder…en hij had honger naar 2 punten meer…na de opening bouwde Yuriy aan een sterk centrum…Andy in de verdediging…doch de defensie van Andy was goed georganiseerd…welk plan onze Oekraïense man ook bedacht, Andy had daar wel een antwoord op…zelfs in een 5 om 5 stand probeerde Yuriy Andy te verschalken…doch door geschikt manoeuvrewerk wist onze man het twaalfde punt binnen te halen…

Aan de laatste wedstrijd werd onze scribent aangetroffen…hij speelde tegen David Riupassa (1089)…na de opening werd op de 19^e zet een aanval op veld 24 afgeslagen…er werd door beide partijen voorzichtig opgebouwd waarbij na de 23^e zet van David, zijnde 31-26, een flankaanval voor Dennis op het bord verscheen…de stellingen werden wederom compact opgebouwd waarbij ondergetekende steeds meer het centrum ging opeisen…en daar, daar in de verte kwam hij alweer aangelopen…de befaamde bok van dit seizoen…hij was nog niet voor de 3^e keer afgeschoten, maar de scribent had zijn geweer reeds doorgeladen…in plaats van op de 48^e zet het zeer voordelige 18-22 (!) te spelen, met een niet te stuiten doorbraak, gaf hij alles uit handen door in hevige tijdnood het foutieve 17-22 (?) te spelen…uiteindelijk werd pas na 68 zetten de remise gegeven…volledig onnodig, doch de collectieve winst van Maastricht was toch al verzekerd…13-7…

U ziet, dat Maastricht nog niet geheel uit de running is betreffende een mogelijke promotie, daar getuige de gespeelde wedstrijd van…maar of dit een positief vervolg krijgt?…dan zien we volgend jaar wel weer, waar Ons Genoegen uit Utrecht op ons wacht…(en die schijnen met 9 man te kloppen te zijn!, heeft onze pennenlikker vernomen)…

Uw scribent

Zaterdag 29 December heeft Michel Stempher de 18e editie van het Euregionaal sneldammen gewonnen. Na 6 van de 7 ronden was hij al winnaar. 

28 dammers waren naar de middageditie van het toernooi gekomen waaronder een 6-tal Belgen en 1 Duitser zodat we echt van een Euregiotoernooi mochten spreken. Helaas waren er wat ziekmeldingen en ook een ander toernooi speelde natuurlijk parten maar de aanwezige dammers maakten er een gezellige middag van. De periode voor de wedstrijd en de ingelaste  pauzes tussen de rondes gaven de aanwezigen ruimschoots de kans om tussen de bedrijven door met elkaar bij te kletsen. 

Het vorig jaar won Jitse Slump het toernooi op SB punten maar door zijn afwezigheid en ook die van Patrick Caseril en de afwezigheid van de fam. Koullen wilden velen de kans grijpen om dit jaar de eeuwige roem te vergaren. Martijn van Gortel had zijn zinnen gezet om als eerste ooit  een "lustrum" zege te boeken na al 4 keer te hebben gezegevierd en ook wedstrijdleider Gijs hoopt ooit een keer te zegevieren.

Vele favorieten hadden de eerste 4 ronden al 1 of zelfs meer punten verspeeld behalve Michel Stempher, hij scoorde het ene "eendje" na het anderen en had zodoende na 6 ronden al 12 punten en stond toen al 3 punten los op zijn naaste belager Pierre Lacroix. Diezelfde Pierre was de eerste en laatste die in de slotronde een punt van Michel kon afsnoepen. Hij eindigde dan ook op een fraaie 3e plaats. In de slotronde kwam Tom Swelsen hem langszij. Hij won van Dré Verheggen die hem verraste met het nemen van een te dure dam. Die werd met eerst met schijfwinst afgenomen en later volgde de partij winst.

Als beste Belg eindigde Valere Hermans, als beste Roermondenaar Jack Sijbers en als beste andere Vaste Zetter Clemens Crucius. Als beste andere Eureka/Dios speler Peter Swelsen. De winnaar van het "de Gouw" klassement was Erik. Zijn zonen en neef Walter eindigden nipt onder hem.

Woensdag   

5 December kwant Sinterklaas naar de clubavond van Raes Dc Maastricht en trof daar een 9-tal dammers aan die de clubavond belangrijker vonden dan pakjesavond.

Hij vond het fijn te horen dat de laatste 2 maand zich 2 nieuwe leden hadden aangemeld n.l. Pedro Kanzi en Renzo Rumbele. Ook fijn vond hij het te horen dat er nog 3 in de pijplijn zitten een zekere Tim, Lou Chappin en ook nog Karim.

Verder had de Sint, naar aanleiding van allerlei klachten die de Pieten ter ore waren gekomen, nog een warm cadeau voor alle leden, de komende zaterdagen en de woensdagen van het LK persoonlijk zal Winfried de verwarming hoger zetten en ook langer op volle toeren laten draaien. Een en ander heeft hij persoonlijk met de uitbater geregeld,die het ook meteen in zijn boek zette.

Verder wilde de Sint het geopende Maastrichts kampioenschap Rapid dammen bijwonen. Hij had vroeger standen standen als Caneljas bestudeerd maar hij had te weinig tijd om ons een en ander uit te leggen. Hij gaf Ber nog wat adviezen en moest toen zijn laatste ronde afmaken maar liet wel nog pepernoten en banketstaven achter.