Na een fraaie seizoenstart voor beide teams hebben de herfststormen van 28 November toch wel huisgehouden en schade berokkend aan de stand op de ranglijst.
Voor Raes 1 dat fraaie overwinningen en een ongelukkige nederlaag tegen TDV op zijn naam had was WSDV2 deze zaterdag een maatje te groot. De Wageningers hadden een duidelijk Jan Groendijk effect want een 15-5 score tegen Raes1 is toch werkelijk niet mis.
Ook Limburg CT ging dit keer voor het eerst kopje onder, met 13-7 werd verloren van d’Amateurs. Als eerste verllor de benjamin van ons team Melvin. Een damzet werd hem fataal. De strijd was daarmee nog niet verloren. Na ruim 50 zetten kwam Dré met zijn tegenstander remise overeen. Vervolgens was het debutant Darius die verloor van zijn zeer geroutineerde tegenstander. Maar enfin hij is een ervaring rijker.
Vervolgens was het Michel die een keurige remise maakte en onze Brabantse Erik voelde zich rond Oeteldonk zich volledig thuis en wist een eindspel van 1 dam met 6 schijven tegen 2 dammen met 4 schijven voorbeeldig naar de remise haven te loodsen en pakte daasrmee een blauwe uitslag. Ook Henri manouvreerde naar een remise uitslag en blijkt toch weer helemaal terug van weggeweest.
Vervolgens bezweek Theo toch onder de druk van zijn tegenstander die 2 keer zoveel ratingpunten heeft. Toch moest de laatste lang wachten om zijn positioneel voordeel te kunnen verzilveren.
Jack liet zien een goede dammer te zijn die zijn klassiekers kent. Toen zijn tegenstander dacht dat hij zijn tegenstander volledig had vastgezet kwam Jack met het offer van Dussaut te voorsachijn en moest zijn tegenstander plotseling aan de bak. Eeen 10-tal zetten later was de vrede getekend.
Vervolgens was het de beurt van Jeroen. Zijn tegenstander was de troitse topscoorder met 8 uit 4. Hij dacht een winnende combinatie te kunnen uithalen maar Jeroen kwam net zo snel op dam en stond maar 1 schijf achter. Het remise aanbod van Jeroen werd niet geaccepteerd want zijn tegenstander dacht dat hij moest en kon winnen. Jeroen deed een fraai offer en heroverde meteen een schijf en het werd een 3 om 1. Indien zijn tegenstander te gretig was geweest dan had hij zelfs nog verloren na het offer.
Toen stond bij Brion nog een 7 om 7 op het bord en onder toeziend oog van 18 uitgespeelde dammers gingen die er nog eens echt voor zitten en legden mekaar het vuur aan de schenen. Beide spelers zagen al dreigingen en valkuilen en na ruim 4 en een half uur spelen kwamen zij remise overeen. Het was praktisch donker toen we allen weer naar nhuis reden en gelukkig wisten we nog niet dat het eerste verloren had. Er was nog hoop om bij thuiskomst een mooie uitslag aan te treffen als pleister op onze wonde maar dat mocht niet zo zijn. Over 14 dagen liggen er weer nieuwe kansen in Maastricht en dan moeten onze tegenstanders de verre reizen maken.
