De wedstrijd tegen Asten werd al met angst en beven tegemoet gezien want Asten wist al vaker van Raes te winnen en Asten uit is ook nog eens iets anders dan Asten thuis. Bovendien hadden zich al lang van tevoren 3 spelers afgemeld voor deze wedstrijd.

Aan de invallers heeft het niet gelegen zij scoorden alle 3 een remise en Leon mag je natuurlijk geen invaller noemen maar Peter en Leo deden precies wat van hen gevraagd werd.

Het begon nog zo mooi, in het middenspel forceerde Gijs een mooie damzet en Raes leidde met 0-2. Hierna volgden 2 degelijke remises van Eric en Karel en was het 2-4. Toen een teleurstelling, Dennis verloor van een sterke tegenstander. Voor niets en niemand bang had Dennis een Rozenburgaanval opgezet. Deze was zo interessant dat Paul Nitsch er zijn hele rubriek aan heeft gewijd. Maar helaas had de aanval niet het beoogde resultaat en verloor Dennis en was de stand 4-4.

Vervolgens kwamen er een paar donkere wolken over want als er al kansen zouden komen dan moest dat in de partijen van Leo en Andy want die hadden een op papier zwakkere tegenstander. Beide partijen eindigden echter in remise en i.h.b. Andy was erg teleurgesteld. Hij had op 3 punten op de onderste 2 borden gerekend.

Vervolgens kwamen er een degelijke remises van Leon en  was de stand 7-7. Vervolgens sloeg het noodlot toe. In het eindspel sloeg de vermoeidheid bij Dick toe en zag hij op de 54e zet niet meer de ontsnapping naar remise en was het plots 9-7 voor Asten.

Voor Peter was het toen te laat om van strategie te switchen, hij deed wat vooraf gevraagd werd, remise dus. Toen lag het lot in de handen van Harry. Hij kwam wel eerder op dam met 2 stukken achterstand maar een doorbraak van zijn tegenstander was niet te verhinderen. Tja en nu staat Raes weer met beide benen op de grond en is de druk weg en kan rustig gespeeld worden en zie ik toch weer mogelijkheden om een promotiewedstrijd te spelen in Maart. Gelukkig werd niet verloren van een rechtstreekse concurrent en ook andere teams moeten nog een keer naar de Peel toe.